معرفی سمعک های فوق پیشرفته

معرفی سمعک های فوق پیشرفته

سلول هاي مويي خارجي

بخش A از شكل 9-2 مقطع عرضي سلول هاي مويي خارجي و بخش B اين شكل اسكن الكترون ميكرو گراف اين سلول ها را نشان مي دهد. سلول هاي مويي خارجي ساختاري استوانه اي داشته و به شكل مايل قرار گرفته اند. صفحه ضخيم كوتيكولي نيز در راس اين سلول ها قرار دارد كه روي آنها بين 50 تا 150 استريوسيليا با کلیک کنید استقرار منظم W يا V  شكل وجود دارد.

ارتقاع استريوسيليا ها در رديف هاي خارجي تر (به دور از مديولوس) بلندتر از رديف هاي داخلي تر است. ميانگين ارتفاع استريوسيلياها نيز به موقعيت حلزون بستگي دارد. در راس حلزون بلندترين استريوسيلياها به 8 ميكرومتر مي رسند ولي در قاعده، ارتفاع استريوسيلياها اغلب كمتر از 2 ميكرومتر است. اين تفاوت ارتفاع استريوسيلياها در شكل 8-2 نمايش داده شده است. بين استريوسيلياها اتصالات عرضي گسترده اي وجود دارد.

نوك هر استريوسيليوم كوتاه تر نيز از طريق اتصالات راسي به استريوسيليوم رديف بالاتر وصل مي گردد. سلول هاي مويي خارجي با هر دو پايانه هاي عصبي آوران و وابران در تماس هستند. پايانه هاي عصبي آوراني كه به سلول هاي مويي خارجي متصلند از نوع فيبرهاي حلقوي خارجي بدون ميلين هستند و فقط 10 درصد از جمعيت نورون هاي آوران عقده مارپيچي را تشكيل مي دهند.

سلول هاي مويي د اخلي

سلول هاي مويي داخلي قمقمه اي شكل با بخش راسي باريك مي باشند و جسم سلولي بزرگي دارند كه به سمت تونل كورتي متمايل است. بخش A از شكل 12-2، مقطع عرضي يك سلول مويي داخلي را نشان مي دهد. طول سلول هاي مويي داخلي در تمام حلزون يكسان است. سطح كوتيكولي آن نيز بيضي شكل بوده و محورآن موازي ارتفاع حلزون قرار دارد.

ضخامت صفحه كوتيكولي در حدود يك الي دو ميكرومتر است و تقريبا 60 موي حسي را در خود جاي مي دهد. بخش B از شكل 12-2، ترتيب و اندازه استريوسيلياها در صفحه كوتيكولي را نشان مي دهد. درست مشابه با سلول هاي مويي خارجي، در سلول هاي مويي داخلي نيز اتصالات عرضي و راسي بين استريرسيلياي رديف هاي مجاور مشاهده مي شود. بخش تحتاني هر سلول مويي داخلي نيز با حدود 20 پايانه عصبي آوران از نوع فيبرهاي شعاعي داخلي در تماس است. معمولا پايانه فيبرهاي وابران با بدنه سلول هاي مويي داخلي مستقيما اتصال ندارند و با دندريت فيبرهاي آوران سيناپس مي دهند.

عصب دهي حلزون

عصب دهي حلزون از نورون هاي آوران اوليه كه اطلاعات را به دستگاه شنوايي مركزي ارسال مي كنند و نورون هاي وابران حلزوني كه بر حلزون و برخي فيبرهاي عصبي اتونوميك (مانند فيبرهايي كه به عروق خوني مي روند) نقش كنترلي دارند، تشكيل شده است. ويژگي هاي مهم فيبرهاي آوران و وابران حلزوني  نشان داده شده است. جسم سلولي نورون هاي آوران در عقده مارپيچي قرار دارد . اين سلول ها دو قطبي هستند. بخش محيطي آنها در اندام كورتي به سلول هاي مويي حسي متصل مي شود، در حالي كه آكسون مركزي آنها عصب حلزوني را شكل داده و به هسته هاي حلزوني ختم مي شود.

نورون هاي آوران در دو نوع اصلي فيبر هاي شعاعي  داخلي (عصب دهي سلول هاي مويي د اخلي) و فيبرهاي حلقوي خارجي (عصب دهي سلول هاي مويي خارجي) وجود  دارند. فيبرهاي حلقوي خارجي در كل 5 تا 10 درصد نورون هاي آوران را تشكيل مي دهند و بقيه نورون ها از نوع شعاعي داخلي هستند. هر فيبر حلقوي خارجي از تونل كورتي گذشته و مسيري عرضي در حدود 5/0 تا 7/0 ميلي متر را طي مي كند و به انتهاي حدود 20 سلول مويي خارجي رشته عصبي مي فرستد.

اكثر آوران هاي حلزوني، فيبرهاي شعاعي داخلي هستند. از هر سوراخ  هابنولا حدود 20 فيبر شعاعي داخلي عبور كرده و مستقيما به سلول هاي مويي داخلي متصل مي گردد. نورون هاي آوران از نقطه سيناپس با سلول هاي مويي داخلي تا محل پايان يافتن در هسته هاي حلزوني با يكديگر يا با ساير نورون ها هيچ اتصالي ندارند. آكسون آوران هاي حلزوني در مديولوس به يكديگر پيوسته و عصب حلزوني را تشكيل مي دهند. استقرار كوكلئوتوپيك (يا تونوپيك) در عصب شنوايي و مسيرهاي شنوايي نيز حفظ مي گردد. تعداد آوران هاي حلزوني در گونه هاي مختلف جانداران متفاوت است. در انسان و ميمون دم كوتاه تقريبا 000/30 آكسون وجود دارد در حالي كه در گربه 000/50 و در خوكچه هندي و موش صحرايي در حدود 000/24 آكسون مشاهده مي شود.

بهبود کم شنوایی و کاربرد سمعک سمعک ,سمعک ویدکس ,سمعک استارکی ,سمعک یونیترون ,سمعک زیمنس ,سمعک فوناک ,سمعک اتیکن ,سمعک اینترتون ,انواع سمعک ,خرید سمعک ,قیمت سمعک,...